* * * * * *
1947-жыл. Ала-Тоонун тескейинде бир дөбөдө кой жайган кичинекей Нураке курсагы ача түшкөндө кыялдана кетти.
- Чоңойсом элеби, карап тургула! Бизге президенттик кызматты киргизем жана эл башы болуп алган соң, элимдин кардын өлө тойгузам!
...Баарын, баарын... сонун жомокко тойгузам!
* * * * * *
Нураке элге кайрылды:
- Алдыдагы президенттик шайлоо сөзсүз түрдө эркин болот!
- Буга чейинкилер анда кантти эле? – деп эл ойго батты.
* * * * * *
Мажилистин депутаттарынын тобу көшөкөрлөнгөн сунушту бир ооздон киргизишти:
- Эгемен өлкөбүздүн туңгуч эл башысын тиги дүйнөдө да өзүбүздүн алмашкыс президентибиз кылып бул жактан эле тастыктап алалык, боордоштор!
* * * * * *
Сара апа эри Нуракени колтукка түрттү:
- Ушу жаштар кээде аксакалдарга да туура жол көрсөтүп ийишет, озунган жубарымбектер!
- Эмне болуп кетиптир?
- Тиги Бакыдагы Гейдардын баласы вице-президент кылып өз келинчегин шайлап алыптыр гой!
* * * * * *
TT
